Inulo(-di-fueio-de-sause)
Inula salicina
Asteraceae Compositae
Nom en français : Inule à feuilles de saule.
Descripcioun :L'inulo-di-fueio-de-sause trachis dins li prado e lis esclargido de blachiero. Fai un rizoumo, ço que douno de coulounìo, decop que i'a grando. Lou brout es en pinceloun (courimbo) de flour coumpausado jauno emé de bratèio proun torso devers lou bas. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Prado
- Blachiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Inula salicina L., 1759
Erbo-dis-escut
Lysimachia nummularia
Primulaceae
Àutri noum : Erbo-di-cènt-malautié, Escapo-dai.
Noms en français : Herbe aux écus, Monnoyère.
Descripcioun :L'erbo-dis-escut, planto rebaladisso, èi devengudo pulèu raro en Prouvènço. Trachis dins li prado, lis orle umide e li roubino. Se recounèis à si flour jauno e subretout à si fueio óupousado redouno que fan pensa à de peço de mounedo. La planto èi marcado sus listo roujo, categourìo LC valènt à dire soucit minour.
Usanço :Dicho peréu despièi l'Age-Mejan erbo-di-cènt-malautié, a la reputacioun d'èstre uno planto proun vertuouso. Pamens fai de tèms qu'èi pu gaire emplegado. Ajudo à la cicatricacioun e sarié bono contro li moureno. Astringènto, saro li car e aurié de prouprieta emoustatico. Se preparo en decoucioun.
Port : Erbo
Taio : 2 à 5 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lysimachia
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Printems
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à Juliet
Liò : Prado
- Isclo
- Roubino
- Orle
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Lysimachia nummularia L., 1753